توسعه پدیده جهانی فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحولی شگرف در ابعاد مختلف حیات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، امـنیتی و سیاسی ایجاد نموده است. این گسترش رو به رشد فضای مجازی باتوجه به نـاشناخته بودن بسیاری از اجزای آن بـرای عـامه مردم به عاملی برای افزایش فرصت‌های جنایی بدل گشته است. این ویژگی توسط مجرمان مجازی مورد سوءاستفاده قرار گرفته و شکل‌گیری گروه‌های فساد و جرم در این فضا را به‌دنبال داشته است. مقاله حاضر شـناخت و طبقه‌بندی جرائم مجازی سازمان یافته و موانعی که باعث عدم شناخت این جرائم می‌باشند را به روش کتابخانه‌ای مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
سه دسته از گروه‌های جرائم سازمان یافته که از پیشرفت تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی به منظور نقض کنترل‌های نظم بخش و قانونی بهره می‌برند عبارتند از:1) گروه‌های جرائم سازمان یافته سنتی که از تـکنولوژی‌های ارتـباطی و اطلاعاتی استفاده می‌کنند تا فعالیت‌های مجرمانه خود را تسهیل کنند. 2) گروه‌های سازمان یافته مجازی مجرمانه که به‌طور اختصاصی به صورت آنلاین عمل می‌کنند. 3) دسته سوم، از فعالیت‌هایی تشکیل شده است کـه مـقصود و هدف از آن به خطر انداختن درستی، مقبولیت و اعتماد به رایانه‌ها و سیستم‌هایی است که به اینترنت متصل می‌شوند و اطلاعات بر روی آنها پردازش می‌شود.
