مقدمه
شیمی تجزیه، دانش ابداع و اصلاح روش های شناسایی و اندازه گیری مواد با بهره گیری از اصول و قوانین فیزیکی و شیمیایی است و الکتروشیمی تجزیه ای، شاخصه ای از این مجموعه وسیع است. فنون الکتروشیمیایی تجزیه، تاثیر متقابل شیمی و الکتریسیته، یعنی اندازه گیری کمیت های الکتریکی، مانند جریان، پتانسیل، بار و ارتباط آنها با پارامترهای شیمیایی را شامل می شود [1].
با توجه به پیشرفت های اخیر در علم پزشکی و فناوری زیستی و همچنین توجه روزافزون انسان به بهداشت و سلامت، ضرورت اندازه گیری مقادیر کم زیست مولکول ها روز به روز بیشتر احساس می گردد.
در واقع می توان گفت که با افزایش دانش بشر در زمینه های پزشکی و بهداشت، نیاز به روش های اندازه گیری دقیق تر نیز افزایش می یابد. با مشخص شدن این نیازها، تلاش برای ارائه روش های جدید با ویژگی های مورد نیاز آغاز شده و روش های نوینی برای اندازه گیری های گونه های مختلف ارائه می گردد. با ارائه این روش های جدید، اطلاعات تازه و به دنبال آن نیازهای جدیدی فراهم می شود و این زنجیره دائما ادامه می یابد که نتیجه ی نهایی آن توسعه چندجانبه علم می باشد؛ بنابراین، به نظر می آید که نیاز بشر به ارائه ی روش های تجزیه ای جدید برای حل مسائل تجزیه ای نو نیازی پایان نیافتنی است و تلاش برای رفع این نیاز همواره ادامه خواهد داشت. معمولا در ارائه ی یک روش تجزیه ای جدید، سعی بر آن است که روشی با حد تشخیص، حساسیت، گزینش پذیری، دامنه خطی، منحنی تنظیم و تکرارپذیری بهتر نسبت به روش های قبلی ارائه گردد.
