ررسی ویژگیهای دموگرافیک وبالینی بیماران مبتلا به کا نسر معده بستری در بیمارستان رسول اکرم ،

ررسی ویژگیهای دموگرافیک وبالینی بیماران مبتلا به کا نسر معده بستری در بیمارستان رسول اکرم ،

طی سالهای 1386_ 1381

چکیده فارسی:

         بیان مسئله: علیرغم کاهش چشمگیر بروز سرطان معده در کشورهای پیشرفته این بیماری هنوز به عنوان یکی از علل شایع مرگ و میر ناشی از بدخیمی در جهان و همچنین ایران مطرح است. از این رو هدف این پژوهش ،بررسی ویژگیهای بالینی و دموگرافیک سرطان معده در نمونه ای از بیماران ایرانی به عنوان گامی اولیه برای افزایش آگاهی اپیدمیولوژیک بیماری و کمک به انجام مفیدتر، طرح ها ی بهداشت عمومی است.

         روش انجام کار: 176 پرونده دارای گزارش پاتولوژی تایید کننده سرطان معده در فاصله سالهای 86-1381 که به بیمارستان رسول اکرم شهر تهران مراجعه کرده بودند به صورت مقطعی و گذشته نگرو سرشماری مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات مورد نیاز بنا بر چک لیست تهیه شده محتوی سن ، جنس ، سابقه خانوادگی سرطان معده، علائم بالینی ، محل آناتومی درگیری معده ، نوع پاتولوژی بیماری و stage بیماری بدست آمد ودر نهایت داده ها با استفاده از آنالیز توصیفی و تحلیلی نرم افزار SPSS  گزارش شد.

           نتیجه: با توجه به آنالیز داده های موردنظر، میانگین انحراف معیار سنی بیماران 5/1361/64 سال بود، توزیع جنسی مردان بیشتر از زنان()، درگیری آنتروم و پیلور شایعترین محل آناتومیک سرطان معده (1/49%) بود و فراوانی آدنوکارسنیومای روده ای و منتشر نزدیک بهم به ترتیب ازراست به چپ : (9/23%) و (3/23%) بدست آمد، شایعترین تظاهرات بالینی به ترتیب شیوع:کاهش وزن و درد شکم (5/54%) استفراغ (42%) و بی اشتهایی (8/35%) و شایعترین مرحله بیماری در هنگام مراجعه stage IV (9/45%) بود ، شایعترین گروه سنی درگیر در آدنوکارسنیوهای منتشر گروه سنی 54-40 سال (1/34%)  بود که ارتباط آماری معنی داری نیز بین آدنوکارسنیومای منتشر و گروه سنی 54-40 سال  (0.046=P) و گروه سنی بالای 69 سال (0.03=P)  وجود داشت ولی علیرغم فراوانی بالاتر آدنوکارسینومای روده ای در گروه بالای 69 سال (9/42%)  ارتباط آماری معنی داری بین نوع پاتولوژیک آدنوکارسنیومای روده ای وتوزیع گروههای سنی به تفکیک وجود نداشت.

          بحث: تشابه نسبی بین نتایج این پروهش بادیگر بررسی های مشابه در زمینه، توزیع جنسی مبتلایان ، تظاهرات بالینی شایع ، شایعترین مرحله تشخیص بیماری ، ارتباط نوع پاتولوژیک بیماری با توزیع گروههای سنی وفراوانی آدنوکارسنیومای منتشر و روده ای (مشابه کشورهای بروز پایین) دیده شد. علیرغم وجود اختلافاتی همچون میانگین پایین تر سنی بیماران و شایعترین محل آناتومیک درگیر با آمار کشورهای پیشرفته که نمایانگر ویژگی های دموگرافیک متفاوت در کشور می باشد.

 

تعداد صفحات 80 word 

پایان نامه بررسی نقش نیتریک اکساید در تحمل به مورفین در موشهای صحرایی تخمدان برداری شده

چکیده : 

در مطالعه حاضر نقش نیتریک اکساید در تحمل به مرفین در موشهای صحرائی تخمدان برداری شده مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 90 سر موش صحرائی ماده تهیه و به 10 گروه تقسیم شدند. 1- گروه کنترل(Sham) 2- کنترل- تحمل Tol) Sham-) 3-گروه اوارکتومی (OVX)4 - گروه اوارکتومی – تحمل (Tol- OVX ) 6،5و 7-گروههای اوارکتومی تحت درمان با ال آرژنین(50،10 و200 Mg/kg) (Tol – LA) 8 و 9- گروههای اوارکتومی تحت درمان با ال نیم(10 و 50) (Tol – LN). گروه های 3 تا 9 اوارکتومی شدند. 8 هفته بعد از تخمدان برداری، تحمل به مرفین در گروههای 2 و 4 تا 9 از طریق تزریق داخل صفاقی 20 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین در طی 4 روز ایجادشد. حیوانات گروه 6،5 و 7 همزمان با ایجد تولرانس 50،10 و 200 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن ال آرژنین دریافت کردند. حیوانات گروه 9 ، 8 همزمان با دریافت 20 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین، 10 و 50 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن ال نیم دریافت کردند. سنجش درد بوسیله تست صفحه داغ (Hot plate ) انجام گرفت. در روز پنجم، ابتدا از حیوانات ثبت پایه گرفته شد سپس حیوانات 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین دریافت کردند و اثرات ضد دردی هر 10 دقیقه بررسی شد. 
نتایج نشان داد که زمان واکنش به درد بعد از تزریق 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین نسبت به زمان پایه در گروه کنترل و اوارکتومی بالا بود اما تفاوتی در گروههای کنترل – تحمل و اورکتومی – تحمل وجود نداشت. اگرچه زمان واکنش به درد بعد از تزریق 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین در گروه کنترل از گروه اوارکتومی بالاتر بود. اما تفاوتی بین گروههای کنترل- تحمل و اوارکتومی – تحمل مشاهده نشد. 
Repeated measure AVOVA نشان داد که زمانهای واکنش بعد از تزریق 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین در گروه اوارکتومی –تحمل پایین تر از هر سه گروه دریافت کننده ال آرژنین بود که نشان دهنده این مطلب است که ال آرژنین تحمل به مرفین در موش های صحرایی اوارکتومی شده را کاهش می دهد. نتایج همچنین نشان داد که زمان واکنش به درد بعد از تزریق 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن مرفین در گروه اوارکتومی- تحمل نسبت به گروههای دریافت کننده ال نیم پایین تر است. این یافته نشان می دهد که ال نیم نیز تحمل به مرفین در موشهای صحرایی تخمدان برداری شده را کاهش می دهد. 
نتایج نشان می دهد که تکرار مصرف مرفین می تواند منجر به تحمل شود. اگر چه تفاوتی بین تحمل در حضور و یا عدم حضور هورمون های جنسی ماده وجود ندارد اما ال آرژنین و ال نیم تحمل به مرفین را کاهش می دهند.