مقدمه
در چند سـال اخیر و در پی افزایش تحریم‌های یک‌جانبه غرب، به‌ویژه آمریکا و متحدانش علیه جمهوری اسلامی ایران، شـرایط خاصی بر اقتصاد کـشور حـاکم شد. از جمله این شرایط، می‌توان به کاهش نرخ رشد اقتصادی، افزایش تورم، شوک ارزی، تحریم بانک مرکزی و نظام بانکی اشاره کرد. بنابراین، با وجود این شرایط نیاز به تغییر نگرش و راهبرد در سـیاست‌های کلی اقتصاد بیش از پیش احساس می‌گردید. به همین دلیل، در سال 1389 از سوی مقام معظم رهبری، «اقتصاد مقاومتی»، به عنوان راهبرد مقابله با این جنگ اقتصادی مطرح شد. با این حال، تعاریف مـتفاوتی بـا نگاه‌های متفاوت، از اقتصاد مقاومتی انجام شده است که بهترین تعریف را خود مقام معظم رهبری از این واژه این‌گونه بیان فرموده‌اند: «اقتصاد مقاومتی یعنی آن اقتصادی که در شرایط فشار، در شرایط تحریم، در شرایط دشمنی‌ها و خـصومت‌های شـدید می‌تواند تعیین‌کننده رشد و شکوفایی کشور باشد»
سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» از سوی مقام معظم رهبری در تاریخ 29 بهمن 1392، بر اساس بند یک اصل 110 قانون اساسی، پس از مشورت با مجمع تشخیص مـصلحت نـظام، ابلاغ گردید. اجرای سیاست‌های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری، نیازمند تدوین و تصویب قوانین و دستورالعمل‌ها مورد نیاز از سوی مسئولان، و بحث و بررسی کارشناسی از جانب نخبگان علمی و دانشگاهیان، با هدف طراحی الگـوهای در زیـر بـخش‌های مختلف اقتصادی برای پیاده‌سازی سـیاست‌های کـلی مـی‌باشد. از جمله زیر بخش‌های اقتصادی، که به عنوان مکمل بخش واقعی در اقتصاد مطرح می‌شود، بخش مالی است که از بازارهای پول (Money Market)، سرمایه (Capital Market) و بیمه (Insurance Market) تـشکیل شـده اسـت.
