ظهور و گسترش وسایل نوین ارتباط که ویژگی بارز آنها «سرعت »روابط بود. تنها زمانی مـنجر بـه معرفی و توسعه«تجارت الکترونیکی »شد که کاملترین شیوه ارتباط الکترونیکی، یعنی«اینترنت » ابداع و معرفی گردید. اینتربت در حقیقت هر دو ویژگی سرعت و تنوع را با هم ارایه می‌نمود و از سوی دیگر موجب «ارزانـی »روابـط مـعاملاتی نیز می‌گردید. این تحولات اگـرچه در مـدتی کـمتر از یک قرن روی داد؛ یا اینحال-بنابر سنت زندگی آدمهای خوب و بد در کنار هم-همواره روابط الکترونیکی در معرض اختلال، تقلب، کلاهبرداری و اعـمال خـرابکارانه دیـگر قرار داشت. فناوری نوظهور، دیگر با مساله «وجـود »روبـرو نبود، بلکه باید حیات و پذیرش خود را در دهکده جهانی «استمرار » بخشید.
بر همین اساس، بحث ایمنی اعتماد از همان ابتدای ظـهور ایـنترنت مـطرح و موضوع بحث و تحقیق متخصصان بود. روشهای مختلف رمزگذاری و امضای دیـجیتالی‌با همین تفکر ایجاد و گسترش یافته و بعدها در قوانین داخلی و مقررات بین المللی ارزیابی و مورد حمایت قرار گرفتند.
تـوسعه تـجارت الکـترونیکی، علاوه بر ایمنی، فناوری دیگری را اقتضاد می‌کرد و آن- اگرچه بسیار دیرتر از شـیوه‌های ایـمنی مطرح گردید-ثبت الکترونیکی گواهی دیجیتالی.
کلمات کلیدی: امضای دیجیتالی، ثبت الکـترونیکی، حـقوق تطبیقی، قانون تجاری الکترونیکی، قانون نمونه آنسیترال و قانون نمونه دفاتر اسناد رسمی آمریکا
