چکیده
در این مقاله بررسی می شود که چگونه روش های سنتی شبکه (به عنوان مثال ذخیره کردن، شکل دهی ترافیک، تنوع مسیر، و تعادل بار) برای بررسی نیازهای تحویل ویدیو مبتنی بر اینترنت سازگار شده اند. نیاز به زمانبندی دقیق و پهنای باند نسبتا بالا برای ترافیک ویدیویی به شبکه های بهترین تلاش فشار آورده و در طول زمان پروتکل های ویدیویی و روش های تحویل زیادی برای کاهش محدودیت های شبکه ها پدید آمده اند. کیفیت ویدیو به طور مستقیم به توانایی های زیربنایی شبکه برای تحویل به موقع داده به انتقال دهنده (playout) بستگی دارد. این مقاله به بررسی سه کلاس از روش هایی که برای بهبود کیفیت تحویل ویدیو اینترنتی پیشنهاد شده اند می پردازد: کاهش بار شبکه، کاهش وقفه، و توزیع بار شبکه. ما توضیح می دهیم که هر یک از این پارادایم ها چگونه در بخش های مختلف سیستم تحویل ویدیو end-to-end اجرا می شوند: توسط سرور، در شبکه، یا در سمت مشتری، با تمرکز بر اینکه چگونه شرایط زیربنایی شبکه، بهبود کیفیت ویدیو را تحت تاثیر قرار می دهند
