چکیده
در ادبیات مالی، سیاست تقسیم سود موضوع مهمی محسوب می شود و عوامل تعددی بر آن اثرگذار می باشند. یکی از مهمترین آن ها، فرصت های سرمایه گذاری است. از این رو اتخاذ تصمیمات مربوط به سرمایه گذاری های سودآور، موضوعی با اهمیت در این زمینه تلقی می شود. لذا در تحقیق حاضر، تلاش نمودیم به بررسی تاثیر فرصت های سرمایه گذاری بر سیاست تقسیم سود شرکت های بورس تهران، با توجه به مرحله ای از چرخه عمرشان که در آن قرار دارند بپردازیم. در این پژوهش، تفکیک شرکت ها به مراحل چرخه عمر بر اساس روش مورد استفاده در تحقیق آنتونی و رامش(1992)، انجام گرفته است. بنابراین پس از طبقه بندی و حذف برخی از شرکت ها از نمونه های اولیه ی تحقیق، در نهایت نمونه ی نهایی شامل 126 شرکت بین سال های 1391- 1386 گردید که 40 شرکت در مرحله رشد، 47 شرکت در مرحله بلوغ و 39 شرکت نیز در مرحله افول قرار گرفتند. همچنین به منظور ارزیابی فرصت های سرمایه گذاری، با استناد به تحقیقات انجام شده قبلی در خارج از ایران از سه نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری دارایی ها، ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق و نسبت سود هر سهم به قیمت آن استفاده شده است. جمع آوری داده ها از طریق سایت بورس اوراق بهادار تهران، نرم افزارها و بانک های اطلاعاتی معتبر و صورت های مالی حسابرسی شده شرکت ها انجام گرفته و برای آزمون فرضیه ها نیز از روش همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این تحقیق نشان داد که افزایش فرصت های سرمایه گذاری در شرکت های مرحله رشد، موجب کاهش سود تقسیمی می شود و در شرکت های مرحله بلوغ و افول با کاهش فرصت های سرمایه گذاری، تقسیم سود افزایش می یابد. همچنین در هر سه گروه از شرکت ها، نسبت EP بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی سود تقسیمی را داشته است.
