چکیده
هدف ما در این پژوهش اولویت بندی ارکان کیفیت گزارش حسابرسی بوده است. همانطور که می دانیم، با توجه به تحولات اخیر در حرفه حسابرسی در ایران و تشکیل موسسات حسابرسی در ایران و تشکیل موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران و همچنین گسترش بازارهای مالی و افزایش نیاز روزافزون به اطلاعات مالی معتبر نیاز به حسابرسی پیش از پیش احساس می شود. تحقیقات مختلفی به بررسی عوامل موثر بر کیفیت گزارش حسابرسی پرداخته اند ولی این پژوهش با نگرشی نوین به این عوامل اقدام به اولویت بندی آنها با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی نموده است.
برای این منظور اقدام به تهیه پرسش نامه گردید و عوامل موثر بر کیفیت گزارش حسابرسی را اندازه موسسه حسابرسی، استانداردهای حسابرسی، قوانین حاکم بر حرفه حسابداری و حسابرسی، شهرت حسابرس، سازو کارهای نظارت و کنترل بر حسابرسی، نحوه انتخاب حسابرس و روابط مالی با صاحبکاران، مدت زمان روابط با صاحبکار و تداوم آن و تنوع صاحبکار در نظر گرفته شد. جامعه آماری این پژوهش حسابرسان مستقل عضو جامعه حسابداران رسمی بوده اند که تعداد نمونه انتخاب شده با استفاده از فرمول کوکران 196 نفر بوده است که پس از جمع آوری پرسش نامه ها به همین تعداد اقدام به اولویت بندی این ارکان با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی فازی نمودیم. نتایج نشان می داد که مهمترین عامل تاثیر گذار بر کیفیت گزارش حسابرسی استانداردهای حسابرسی می باشد و کم اثر ترین عامل نیز اندازه موسسه حسابرسی می باشد.
اهداف تحقیق
پدیده تجربی در نتیجه کارکرد حسابرسی با موضوعات اساسی و شواهدی ارتباط دارد که بخشی از واقعیت توصیف شده هستند. کائوس استعدلال اساسی می آورد که معامله را، واحد اساسی تجزیه و تحلیل اقتصادی می داند. ویلیامسون استدلال می آورد که در دنیایی با عدم قطعیت، با روابط مبادلاتی سوگیرانه، با اطلاعات محدود، و با فرصت طلبی، اقتصادی بودن هزینه های نسبی معاملات (شامل قرارداد) باعث می شود تا فعالتی اقتصادی در درون یک موسسه سازمان یافته انجام شود نه به صورت مبادله بازار فردی. همچنین موسسه سازمان یافته که هویت یک شرکت را تشکیل می دهد در عین آنکه وظیفه حداکثرسازی سود را دارد یک ساختار نظارتی موثر نیز هست. بنابراین حسابرسی شرکت را می توان بخشی از مکانیزم کنترل کلی برای بازنگری موضوع مبادلات شرکت در نظر گرفت. پدیده های قابل رسیدگی مستمر در معاملات شرکت، رویدادهای اقتصادی، منابع و تعهداتی است که با معاملات مرتبط هستند، یعنی همان واقعیت های اقتصادی.
